Farmlife

Hellooo !

Jaaa jongens ik leef nog, ondanks dat ik al een paar dagen niet meer online geweest ben bij whatsapp. (mn nieuwe aussie nr kan je trouwens vinden bij whatsapp status van me nederlandse nummer)
Het is weer tijd voor een berichtje want er is zoo ontzettend veel gebeurd afgelopen weken. Ik weet niet eens waar ik moet beginnen haha, dit verhaal zal nog wel ff gaan duren dus als je geen zin hebt om te lezen zou ik hier alvast maar gaan afhaken ;)

De eerste week in Sydney is zoo gaaf verlopen dat ik er echt voor moest waken dat ik daar niet het rest van het jaar blijf plakken. Heel veel nieuwe vrienden gemaakt (meeste ook niet verder dan Sydney gekomen) en veel gefeest en getanned op het strand. Van clubs met zwembaden erin tot dakterrasfeestjes diep in de nacht (politie moest ons stoppen) tot afterpartys op Bondi beach tot op Kings cross met zwervers op straat voetbal met een doos goon spelen (ook gestopt door politie) noem het allemaal maar op, het kan echt niet gekker en wilder en leuker.
Australia day viel vet tegen (echt jongens wees maar blij dat wij in zon kikkerlandje toch wel weten hoe we moeten feesten op onze koninginnedag) Overal politie hier, je kon nergens fatsoenlijk een drankje doen, iedereen vet serieus en helemaal niet in de party mode.
Desondanks ben ik toch helemaal verliefd geworden op Sydney en ik ga snel reizen zodat ik weer een keer terug kan daarheen ! Wat een gave stad is dat zeg !! Maar ik blijf realistisch, het was pas een van de eerste steden die ik gezien heb. ( Maar elke backpacker die ik spreek zegt hetzelfde en heel begrijpelijk dat de helft nooit verder dan Sydney komt )
Het hostel die ik de eerste week geboekt had was erg waar voor je geld (goedkoopste) smerigheid overal, de kakkerlakken liepen door de keuken en onze kamers, de 30 cm ratten schoten aan alle kanten vanaf buiten de muren in, 1 levensmoeie personeelslid die een super hekel aan mij had en mij gewoon bijna het hostel uitgekickt had om helemaal niks.. Maar wel veel gezellige mensen. Het lag ook midden in de stad, dus moesten toch 10 dollar betalen om retour naar het strand te gaan met trein en bus.
Ik had een vlucht naar Cairns geboekt op maandagochtend om me farmwork daar te beginnen. Me Franse maten zeiden woensdag, beste nemen we jou je laatste weekend Sydney nog ff mee naar een super hostel op 50 m loopafstand van Bondi beach vandaan. Wel iets duurder maargoed laatste weekend Sydney mag goed herinnert worden !!
Dus wij zijn vrijdagochtend daarheen verkast en alles was helemaal top daar. Super personeel, super schoon en iedereen vanstevoren gezellig feesten beneden tot 11 uur, daarna de tentjes van Bondi in.
Lekker uitgaren op het strand en weer heel veel nieuwe matties gemaakt.

Ik heb vrijdagavond even iedereen uit het hostel zitten opstoken dat we zondag naar de blue mountains moesten gaan, want dat is echt iets wat ik niet wou missen voordat ik naar het Noorden ging. 6 mensen enthousiast gekregen omdat ik al had gehoord dat je die belachelijk dure ($80) tour niet hoeft te doen, en er gewoon lekker zelf heen moet gaan. Dus wij zondagochtend na 3 uur slaap onszelf om 7 uur uit bed getrokken en op de trein gestapt richting de blue mountains. 2 uur reizen met een retourtje voor maar 11 dollar. Hoppakee je leert wel besparen als backpacker zijnde ! Hele gave dag gehad daar, 3 sisters gezien en helemaal naar beneden gehiked langs de waterval af waar we ongeveer 4 uur over gedaan hadden. Het uitzicht kan je je niet voorstellen, je kan zover je ogen kunnen kijken in de verte kijken en alleen maar bomen en bergen zien. Gigantisch groot, jeetje daar voelde ik me pas echt klein. Die Nederlandse gast en ik wilde nog wel 5 uur verder terug andere route omhoog, maar we moesten rekening houden met de zwakkere onder ons en hebben maar treintje omhoog gepakt.

Mijn vlucht was maandagochtend om 7 uur, dus dat betekende dat ik om half 4 op moest om taxi richting vliegveld te pakken, dus ik denk lekker op tijd in me bed liggen om 9 uur. Want ik kan het niet veroorloven om deze vlucht te missen. Achteraf spijt gehad dat ik die nacht nog voor hostel betaald heb, want ik heb in totaal maar een uur geslapen ofzo, zoo bang dat ik me vlucht zou missen (is niet de eerste keer namelijk) ik kreeg mezelf ook niet in slaap, hoe moe ik ook was na die uitputtende dag. Er zat een soort slot op me slaap, elke keer als ik 10 minuten sliep schoot ik weer wakker stressend op me telefoon te kijken of het al half 4 was. Dan ga je ook zo lekker vaag dromen in die korte tijd, dat je je vlucht al gemist hebt enzo..
Helemaal kapot kwam ik op het vliegveld aan waar ik gelukkig (lang leve tijdsverschil en gratis wifi) al skypend en whatsappend wakker ben gehouden door me vriendjes en vriendinnetjes uit Nederland (thx buddies)
Zoo om 7 uur het vliegtuig in, oogjes dicht en slapen maar ! (Heerlijk al die vluchten waar ik niets van mee krijg)
Beetje jammer als je dan je ogen open doet en op een vliegveld staat waar het stort van de regen. Had gehoopt een beetje geluk te hebben en het regenseizoen hier toevallig te ontlopen, maar er is nisk zo krachtigers als moeder natuur. De temperaturen liggen wel een stuk hoger en een stuk benauwder dat voel je meteen, maar toch nog zweten met je backpack, korte broek en shirtje aan in de regen. Heel bizar de regen is hier gewoon een fijne verkoeling en niet erg om doorheen te lopen. (toch gewoon een paraplu gekocht, jullie weten hoe anti regen ik ben)
En uiteraard werd ik weer raar aangekeken door iedereen, toen ik een trui ging aantrekken omdat ik het koud had (jaaa ik ben al helemaal geacclimatiseerd hoor)

De familie van de boerderij had me 2 opties gegeven, of meteen de bus richting hun pakken of tot woensdag wachten zodat ik met hun mee kon rijden, want ze waren toch in town dan. Keuze makkelijk gemaakt natuurlijk, ik nog paar dagen hostel geboekt zodat ik ook even tijd had om Cairns te bekijken. Best wel saaie en lage stad maar er valt ook niet veel te doen in de regen, ik wou graag gaan skydiven en bungeejumpen maar daar is ook niks aan in bewolking of regen, en 9 van de 10 keer afgelast dan. Had alweer meteen nieuwe maten gemaakt en maandag maar een beetje rondgehangen op overdekt dakterras in hostel met wat drankjes. Toch nog voor de volgende dag met me 4 nieuwe Engelse maten plannen gemaakt om tocht door regenwoud te maken. (Moet wel beetje natuur zien overal hoor, een stad blijft gewoon een stad)
En gelukkig was het de volgende dag droog !! Dit regenwoud was half uurtje met de bus en suuuuper mooie natuur, Het was best wel een super zware tocht van 8,8 km lang en 325 m omhoog, waar we in totaal 4 uur over geklommen en geklauterd hebben. Je mocht er ook niet meer aan beginnen na 2 uur smiddags, want zo waren er al een hoop dooie gevallen, en dat is heel begrijpelijk in die rimboe. Er was wel een paadje maar niet echt bepaald meer een pad te noemen als je snapt wat ik bedoel. Maar die 133 mugenbulten en het uitzicht was het dubbel en dwars waard !!

De volgende dag werd ik opgepikt door m'n nieuwe boeren familie, hele aardige mensen. Jong stel van begin 30 met 2 jonge kids. Hun 2 jarige dochter is natuurlijk nu al m'n beste vriendin. Het was 2 uur rijden naar het dichtsbijzijnde dorpje van hun boerderij en werd al meteen de kroeg mee ingenomen om een verjaardag te vieren. Vanuit daar was het nog een uur verder landinwaarts naar hun boerderij. 1 lange grint weg die een rivier overbrugt en als het dus te lang regent kunnen we geen kant op. Hun eerstvolgende buren wonen 60 km verderop, om je even een idee te geven in welke middel of no where ik nu zit !! De totale oppervlakte van hun grond is 400.000 acre (geen idee hoeveel m2 dat is)
Toen ik me kamertje aangewezen kreeg dacht ik nog beter af te zijn in de gevangenis in Thailand. Na anderhalf uur als een gek de meeste vieze vliegende beesten geraakt te hebben met me slipper, alle spinnen, motten en smerige bruine sprinkhaan (net zo groot als m'n hand) gevangen en buiten gezet te hebben met een beker en geplastificeerde foto van me vriendinnetjes, de centimeter grote geul onder me deur zeker goed afgedicht te hebben met kleren en alles wat ik maar kon vinden, durfde ik eigenlijk nog niet te gaan slapen. OMG waar ben ik nou toch weer in beland.. Ik hou heeel veel van dieren, maar smerige gigantische insecten gaan me toch net iets te ver. Oke misschien moest ik me niet zo aanstellen en er maar een nachtje over slapen, als ik hier ooit in slaap durf te vallen. Okeee stay positive Simone, what doesn't kill you makes you stronger.
De volgende ochtend viel het inderdaad toch wel allemaal mee, het was licht en me gevoel was veranderd en die smerige insecten (ik moet helaas zeggen) ook dat went. Ik ben die hele dag bezig geweest met m'n slaapkamer poetsen en te desinsecteren en daarna aan de overdekte buitenkeuken begonnen waar ik de komende maanden moet overleven.

Het werk valt heel erg tegen, of ja eerder mee zoals de meeste zouden zeggen. Maar ik ben nou eenmaal een sociaal hyperactief kind die niet kan stil zitten. Er slapen hier 2 cowboy gastjes van 17 en 20, die kicken op kangoeroes afschieten en ze villen via hun staart en "pigging"(met honden op varkensjacht gaan en ze keidood maken) ( ik ben een dag mee op pad geweest, maar gelukkig zijn er geen gewonden gevallen ) en honden afslaan als ze teveel blaffen... Ik dacht ook dat ik goed Engels kon verstaan, totdat ik Australisch redneck geouwehoer moest vertalen in me hoofd.
Ik moet zorgen dat om 6 uur 's ochtends het eten voor hun klaar staat (hun werken op de cattle ranch, het is een hele grote koeien boerderij met 20.000 koeien) dan rond half 9 de vrouw van het gezin helpen met paar simpele poetstaakjes en dan zorgen dat om 7 uur 's avonds het avondeten klaar staat voor die cowboy gastjes. Die vervolgens weer (zelfs in het weekend) tussen 8 en 9 gaan slapen.
OMG Simon had je dit toch weer lekker onderschat, geen wifi, zelfs geen mobiel bereik op me telefoon, helemaal niks (okee amerikaanse style tv met nieuws en weerberichten hele dag, maar ben nooit geen tv mens geweest) en het computergebruik wordt hier ook niet op prijs gesteld, want er zijn al vele bozen opmerkingen naar me hoofd gegooid terwijl ik dit aan het typen ben..
Aai aai aai ik ben hier nu 5 dagen, en ik hou helemaal niet van opgeven, maar dit ga ik niet lang trekken dat weet ik zeker. Laat mij me eigen maar lekker keihard uit me naad werken de hele dag (het vorige meisje is hier zelfs 7 maanden gebleven) alles beter dan hier nog zolang te moeten overleven. Ik kijk het nog een paar dagen aan want zoals jullie weten ik ben echt geen opgevert, maar ik ken mezelf langer als vandaag en dit is echt geen leven voor mij. Hopelijk begrijpen ze me als ik vertel dat ik hier doodongelukkig van word en hopelijk is die rivier niet overstroomt als ik ze het nieuws ga brengen.
Wish me luck ! Love u all !!!!!!!!!!!