Roadtrip Melbourne - Adelaide - Alice Springs - Reisverslag uit Alice Springs, Australië van Simone Bruin - WaarBenJij.nu Roadtrip Melbourne - Adelaide - Alice Springs - Reisverslag uit Alice Springs, Australië van Simone Bruin - WaarBenJij.nu

Roadtrip Melbourne - Adelaide - Alice Springs

Door: Simone

Blijf op de hoogte en volg Simone

05 September 2014 | Australië, Alice Springs

In het zuidelijke Melbourne was het dan ook echt koud, dat was even wennen. 2 vriendinnen van de BV, een Engelse en Franse meid stonden me dan ook op te wachten met een dikke deken omgewikkeld na een zware avond stappen.
De tram in en naar onze auto toe. Die al een maandje in Melbourne op ons stond te wachten en die we overgekocht hebben van wat maten die alweer naar huis zijn. De staat van de auto was totaal niet zoals we hem hebben zien vertrekken van de BV, 4 jongens en een auto, wat, zelfs de koelvloeistof was volledig op.
Daar kwam dan mooi mijn half jaartje autotechnicus opleiding en alle wijze technische adviezen van mijn vader van pas. Banden opgepompt, olie gecheckt, koelvloeistof bijgevuld, zekeringen vervangen van de sigaretten aansteker (die bleven doorbranden) want deze auto wordt de komende weken ons nieuwe huis.
De olie moest nodig vervangen worden van de automatische versnellingsbak na wat advies uit Nederland, omdat hij het maar zwaar had om over te schakelen in een hoge versnelling. Olie en trechter gekocht maarja je kan zo weinig zonder gereedschap en 1 krik. Je moet het maar gewoon volhouden auto.

Een andere Franse vriendin gingen we de volgende dag ophalen 100 km zuid oost van Melbourne, want die heeft 2 weken bij een familie ingewoond om te helpen voor eten en onderdak. We hadden ons helemaal voorgesteld hoe we makkelijk met z'n 4e in de auto konden slapen. Maar toen we die avond met z'n 3e en een hoop spullen al moeite hadden erin te passen, kwamen we erachter dat dat nooit ging werken.
De volgende dag waren we compleet en klaar om aan de roadtrip te beginnen. Het plan was om naar Tasmanië met de ferry te gaan maar we hadden ons verkeken op de prijzen en het was uiteindelijk dubbel zo duur. En aangezien wij maar werkeloze zwervers zijn, moet Tasmanië nog maar even wachten tot de volgende keer.

Auto naar een benzinestation gereden en alles leeg gehaald, schoongemaakt en uitgestofzuigt. 4 meiden, een hoop spullen en een snowboard kregen we dan ook maar net achterin gepropt. Eindelijk klaar om te vertrekken en van Melbourne langs de great ocean road naar Adelaide te rijden, reden we met alle enthousiasme en harde muziek weg met de achterklep niet goed gesloten. Na 15 minuten rijden was er dan ook een meneer zo aardig om ons even in te halen en te waarschuwen dat we spullen over de weg aan het strooien waren.
Wij meteen gestopt en zagen nog net een auto achter ons over Ericka's tas heen rijden, heel haar dure camera vervormt en in 3 delen.
Toen brak de paniek toch even lichtelijk uit want mijn snowboard was nergens te bekennen en god weet wat we nog allemaal meer verloren waren. Terug gereden en skateboards, koeltassen, dekens en een hoop troep van de zijkant van de weg afgeraapt. Maar geen snowboard, nergens te bekennen, tactisch opgesplitst en overal gestopt om aan mensen en bedrijven vragen, maar niemand had iets gezien. Ik kreeg de tip om langs het politie bureau te rijden, misschien wisten zij meer. 5 minuten voor het politie bureau werd ik gebeld dat inderdaad iemand mijn snowboard gevonden had en daar had afgeleverd. Eenmaal daar aangekomen kreeg ik een gigantische preek van meneer de politie agent, ze hadden wel 20 telefoontjes gehad dat er een witte Holden Commodore over straat reed met de achterklep open. En gelukkig was hij in een goeie bui anders had hij me graag nog een boete gegeven voor onverantwoord en roekeloos rijgedrag. Na ze vriendelijk 35 keer bedankt te hebben, en na 2,5 uur vertraging om al onze spullen bij elkaar te zoeken, konden we dan echt eindelijk beginnen aan onze roadtrip !!!

De Ferry onder Melbourne door gingen we nooit meer halen dus nog maar een nachtje oncomfortabel in onze stoel met z'n 4e in de auto slapen op een parkeerplaats van een tenniscourt.
De volgende dag moesten we even bijkomen en hebben we 's middags lekker gechillt in een resort met allemaal verschillende therapeutische baden. Heel relaxed en schoon ging ons avontuur dan echt beginnen.
Eerst nog even met 2 verlengkabels en 10 elektrische apparaten in het winkelcentrum onze spullen opladen want de bedrading van de sigaretten aansteker kregen we niet gemaakt. Gelukkig zijn we niet meer zo materialistisch ingesteld na lange tijd backpacken en doet het je niet zo veel meer als alle batterijen op zijn. Speakers en mp3 spelers gaan dan ook altijd voor als we beperkte stroom toevoer hebben. Zo goedkoop mogelijk voedsel zoals noodles en rijst inslaan en zoveel mogelijk gratis kampeerplekken vinden was een sport. En dat ging ons behoorlijk goed af moet ik zeggen. Het is een stuk makkelijker om gratis kampeerplekken te vinden dan langs de oostkust dat is zeker. Lekker tentje uitzetten, kampvuurtje erbij met een doos goon en een keer gestrekt slapen was dan ook echt paradijs voor ons.
Soms was het lastig om deze kampeerplekken te vinden want er waren er een hoop gesloten in de winter of gewoon onvindbaar omdat de helft van de zandweggetjes niet op de kaart staat. Nadat we een avond in het pikkedonker vast in de modder kwamen te staan in de middle of nowhere, besloten we maar weer in de auto te slapen. En toen we vervolgens om 5 uur helemaal kreupel wakker werden, reden we maar gewoon weg om de zonsopgang te kijken, en wauw wat was dat mooi ! De 12 apostels aan het strand aan de ene kant, de zonsopgang aan de andere kant, noodles als ontbijt, goeie muziek en goed gezelschap, je leert hier echt zooo van de kleine dingen genieten, wat kan het leven toch mooi zijn !!!

Eenmaal in Adelaide aangekomen vonden we het nog te duur om met ze alle in een hostel in te checken, dus dan maar weer 2 bedden boeken, en 2 andere binnen smokkelen. Dit gaat normaal altijd erg goed, niemand die daar iets van merkt. We hadden niet veel van Adelaide verwacht maar man man deze stad had ons totaal verrast. 1 groot feest paradijs, en bijna geen backpackers, dus allemaal locals en opgemaakte barbiepoppen op veelste hoge hakken in de discotheken maakte de sfeer compleet. Toen we om half 8 's ochtends aankwamen in het hostel besloten we nog even te gaan slapen want we moesten om 10 uur uitchecken. We moesten 1 van de 2 gasten die we de avond ervoor hadden ontmoet wakker maken want die had z'n vlucht terug naar Melbourne gemist, dus konden we in hun bedden slapen, dat scheelt weer geprop met z'n 2e in 1 persoonsbed.
Hadden we achteraf beter niet kunnen doen, want die gast had dus blijkbaar de ruit ingetrapt van de voordeur en om half 9 kwam de manager van het hostel met 2 politieagenten verhaal doen.
Toen het kwartje bij hem viel hadden Ellie en ik 10 seconden om het hostel te verlaten, en na een kwartier in de auto verder geslapen te hebben, stonden ook Lucie en Ericka bij de auto want hun kregen 5 minuten om het hostel te verlaten want anders ging hij even z'n maten met geweren bellen.
Borg natuurlijk kwijt en na 3 uur verder geslapen te hebben in de auto, besloten we maar te vertrekken, want we hadden nog 4500 km voor de boeg de komende week.

De volgende roadtrip was van Adelaide naar Alice Springs (helemaal in het midden van Australië) door de woestijn, en 400 km van Alice Springs vandaan staat een hele grote rode steen (Ayers rock) in een nationaal park die we graag wouden zien. Heerlijk, 1700 km rijden om een gigantische rooie steen te checken en om dan vervolgens weer om te draaien ! Want die zondag erna moesten we weer terug zijn in Adelaide omdat Ellie terug naar England vliegt en ik de bus naar Canberra pak om een weekje in de sneeuw door te brengen.

De weg naar Ayers rock is onwerkelijk, één lange gigantische snelweg midden in de woestijn, niks om je heen voor honderden kilometers dan alleen rood zand en woestijnbosjes. Om de zoveel kilometer een roadkill zoals kangaroes, paarden, koeien, schapen, koala's en kamelen. Lizards chillen hem gewoon midden op de weg in de zon, dus dat is een sport om die te ontwijken. Zelfs alle tegemoetkomers zwaaien of steken een handje naar je op. Erg gezellig sfeertje. We wilden zo min mogelijk in het donker rijden want je wilt echt niet zo'n beest op je voorgrill hebben geloof mij. Eindelijk weer 30 graden en korte broeken weer, en erg goed geregeld om de 30 km een gratis kampeerplek met genoeg droog hout voor een kampvuurtje. Lekker back to basics en genieten van elkaars gezelschap en oneindige gesprekken !
Elkaars haren wassen met een jerry can water langs de snelweg was dan ook de normaalste zaak van de wereld.

De sterren zijn echt onwerkelijk hier, je ziet er zoooooveel en een totaal andere galaxy als in Europa. Ik weet dat in Europa in augustus het seizoen is dat er een hoop sterren vallen, maar ik heb er hier in een week tijd nog nooit zoveel zien vallen als in me hele leven, 20 op een avond was dan ook niks.
De Melkweg elke avond super goed zichtbaar, en omdat de maan in het noorden 's nachts onder is (staat overdag in de lucht) zie je nog meer sterren in het donker. Onbeschrijfelijk mooi en al helemaal als je je hele leven al geobsedeerd bent door deze prachtige fonkelende kometen miljoenen lichtjaren hier vandaan.

Na Ayers rock zijn we naar Alice Springs gereden, maar daar waren we weer snel weg toen we geweigerd werden bij de drive thru bottle shop omdat we er aan de verkeerde kant inreden..
Dozen goon waren ook aan de kleine kant, 22 dollar voor 2 liter maar ! (Normaal 5 liter voor 10, haha bloody backpackers)
Dan kunnen we net zo goed gewone flessen wijn kopen en de flashpackers uithangen met een fles vodka erbij.

De laatste avond in Adelaide maar flink op stap gegaan want dat scheelt weer geld voor een hostel, om 7 uur 's ochtends de bus in en klaar voor het volgende avontuur !!

Love you all
Liefs Simone

  • 07 September 2014 - 12:11

    Yessica:

    Klinkt weer goed Simone!
    Je leest gewoon echt hoe erg jij geniet van zelfs de kleine dingen!
    Wel respect hoe jullie dat zo doen met slapen haha
    Geniet er nog van!!
    Xx Yessica

  • 08 September 2014 - 06:50

    Oma Le Bruin:

    Hoi Simone, Wat een avonturen weer. Ik ben blij dat ik niet met zijn vieren in een auto hoeft te slapen, maar daar ben ik tenslotte Oma voor. Ik blijf je volgen . Groet en kus van mij.Oma le Bruin.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Alice Springs

Simone

Actief sinds 26 Nov. 2013
Verslag gelezen: 390
Totaal aantal bezoekers 10245

Voorgaande reizen:

21 Januari 2014 - 30 November -0001

Australie enzo

Landen bezocht: