Roadtrip Cairns - Sydney

Heey iedereen !

Het is weer tijd voor een update aangezien er een hoop gebeurd is. En omdat ik me eigen alweer in een nieuw avontuur heb gestort, zal ik maar weer even schrijven voordat alles weer weggevaagd is uit m'n geheugen.

Het was heel heel heel erg heftig om naar huis te gaan voor 2,5 dag. Zulke mixed up emotions.. dan ben je blij iedereen weer te zien, en dan ben je weer super verdrietig voor de reden. Al met al ben ik heel erg blij dat ik het gedaan heb, ik heb het nu een plekje kunnen geven en ik vond het erg fijn om dit samen met mijn familie te kunnen delen.
Terug naar Australië vliegen was echt onwerkelijk met business class. Je wordt bij binnenkomst aangesproken met je naam wat voor welkomsdrankje je wilt, een compleet bed als stoel, een super deluxe bar achterin waar ze zelfs foto's van me namen met polaroid camera's, tot de business lounge op het vliegveld in Dubai met gratis eten en drinken, heeeel onwerkelijk. Gelukkig was dit op de terug weg want ik weet niet of ik er op de heenweg ook zo van had kunnen genieten.
Één ding is zeker de mensen op de vliegvelden zijn goed getraind !
Ik werd er overal als enige uitgepikt door de douane voor extra tas controles, bodyscans en speciale ondervragingen, hoezo ik gedraag me zenuwachtig...
De balie meneer op Schiphol bij de business class vroeg nog 3 keer aan me of ik hier wel echt goed stond en niet bij de "gewone" mensen hoorde.
Okee mevrouw le Bruin en je vliegt naar Cairns... met een snowboard ? En verder geen andere bagage ?
In Australië kreeg ik uiteraard weer extra controle en een hoop vragen want ze konden maar niet begrijpen dat er iemand naar Cairns (waar het nog nooit gesneeuwd heeft) vliegt met een snowboard..
Op de heenweg gooide ik door alle zenuwen een kop hete thee over m'n buurvrouw en op de terug weg moest m'n buurman het met een glas champagne over z'n schoot doen.

Eenmaal weer in Cairns aangekomen en door m'n Nederlandse maat (die 3,5 dag op me heeft moeten wachten) opgehaald werd met ons nieuwe huis, kon dan echt de roadtrip beginnen.
Het busje was echt super die we gehuurd hadden, alles erop en eraan !
Een keukentje achterin met koelkast die op een aparte accu loopt, een bankbed die gemakkelijk in en uit geklapt kon worden, als de schroeven er niet uit vielen.
Ik had mijn backpack achter gelaten bij wat vrienden in Cairns dus toen we die gingen ophalen zijn we daar uiteraard blijven plakken, en hebben hun een hele leuke avond gehad. Ik lag om 9 uur na een shot whisky helemaal knock out van alle emoties, jetlags en ontregeld systeem in m'n lijf.

De volgende dag besloten we mijn ouwe hostelmaatjes in Atherton te verrassen en gewoon in de bar van de BV een week later te verschijnen.
Ingebroken in me oude kamertje en daar dan echt een laatste nachtje geslapen.
De volgende ochtend erg blij en enthousiast aan gereden met het tafeltje op het dak, die hebben we nooit meer terug gevonden.
Heerlijk gevoel om gewoon lekker weg te rijden en niet meer hoeven om te draaien. We hebben ongeveer 3000 km gereden in 4 weken en een hele hoop gezien en gedaan.
We kwamen bijna overal weg met gratis kamperen, als er geen gratis parkeerplek langs de weg was, parkeerde we ons busje op de oprit van huizen die te koop stonden en waren we s' ochtends op tijd weer weg.

Onwerkelijk hoe gast vrij het Australische volk is, we werden zelfs op een parkeerplek aangesproken of we niet even wouden douchen bij iemand thuis. Hele aardige gast, daar uiteraard blijven plakken voor de avond en lekker in een echt bed geslapen.
Van mooie zonsondergangen op het strand tot snorkelen op tropische eilanden, tot mooie wandelingen in nationale parken en krokodillen kijken in de Australian zoo van Steve Irwin. We hebben ons super vermaakt.
In Nimbin was ons uitzicht onwerkelijk, we werden elke ochtend wakker met een gigantisch uitzicht over de bergen en rustige natuur. Wij voelde ons helemaal thuis in dit hippie dorpje, wat een relaxte sfeer zeg.
's avonds kwamen de trommels tevoorschijn en danste iedereen op blote voeten door de straat. We hebben ons helemaal ziek gelachen want zelfs de kraaien die daar geluid produceerde, klonken van het padje.
Nadat we 2 dagen weg waren hoorde we van een maatje dat er daar 3 gebouwen afgefikt waren, net op tijd geweest dus.

Hoe verder we naar het zuiden reden, hoe frisser het werd, maar nog niks te klagen. Over het algemeen is de Australische winter gewoon beter dan de Nederlandse zomer.
Maar in Sydney was het dan wel echt tijd om weer eens schoenen aan te doen na een half jaar. Dat viel wel even tegen, de blaren stonden meteen op me voeten. In Sydney hadden we in een hostel ingecheckt want in de grote steden is het onmogelijk om gratis kampeerplekken te vinden. Leuke verrassing op de voorruit de volgende morgen omdat we de parkeermeter vergeten te hadden te vullen. We hoorde van een bewakingsgast van een parkeergarage dat we het busje daar 24-48 uur konden laten staan met een boete erop, dus de volgende morgen ook geen moeite gedaan om de parkeermeter te vullen, maar dat kwam ons duur te staan met een nieuwe boete van 108 dollar. Achteraf was het misschien slimmer geweest om het busje al eerder in te leveren. Maja als je alles vanstevoren weet is het ook zo saai hè..

Na 4 fantastische weken was het dan echt tijd om afscheid te nemen van Michael, die het erg zwaar had om weer naar te huis te gaan. Want je went zo makkelijk hier in een relaxt land. Toen hij in het vliegtuig terug naar Amsterdam zat, klom ik bepakt en bezakt in de bus naar Melbourne.
Dat is 12 uur zuidelijk rijden, gelukkig was de prijs 's nachts goedkoper dus heb ik de hele weg geslapen.

Het verslag van de volgende roadtrip volgt snel !

Love jullieeee !! ❤️ Veel liefs Simone